Verrassing

Vorig weekend was er een vol verrassingen, de een al aangenamer dan de ander :-) Zaterdag zou ik normaal afkomen naar België om met het gezin te gaan eten voor mijn moeders verjaardag. Vorige week had ik gezegd dat ik jammer genoeg niet meer mee kon omdat er na het weekend een belangrijk examen doorgaat waarvoor ik moet leren. Wat mijn moeder niet wist is dat ze niet alleen gingen eten, maar er nog zo'n 50 man uitgenodigd was. Het examen was bovendien ook maar een leugentje om de verrassing groter te maken.

Onze 'familiefoto'. Tussen mijn ouders zie je in de verte ook nog Dries, die voor de gelegenheid mee naar België gekomen was.

De terugtickets had ik geboekt voor woensdag, omdat het oorspronkelijke plan was op de verjaardag zelf (dinsdag) iets te doen. Dat leek mij toen nogal moeilijk dus had ik alvast het weekend er ook bijgenomen. Bijgevolg 5 dagen België om op te vullen...

Met Maarten, Tomas en Steven op café in Dilbeek

Deze Schräge Fögel kwam ik tegen op de E40 richting Gent. Een auto met nummerplaat Too Pac
Intussen zijn Dries en ik terug in Zwitserland (update). Het terugkeren was wat vermoeiend! Het vliegtuig landde met vertraging in Genève omstreeks 23u. Onze trein kwam in Lausanne aan iets na middernacht, waarna we met al onze bagage de berg moesten oplopen om de metro op tijd te halen. Helaas geldt zelfs in Zwitserland de wet van Murphy en we misten de laatste metro. Een peperdure taxi later stonden we dan toch nog op mijn kot omstreeks 1u. Aangezien we beiden belangrijke lessen hadden op donderdagochtend was blijven slapen niet zo'n goede optie. Gelukkig zijn de Zwitserse autostrades 's nachts nogal verlaten en op een mum van tijd stonden we dus in Bern, alwaar Dries mij nog wat chocolade meegaf om zeker wakker te blijven in de terugweg. Zoals u merkt is dat zeer goed gelukt! omstreeks half 4 lag ik dan in mijn bed, om er om 7 uur weer uit te stappen, korte nacht dus, maar wel een 'leuk' verhaal.

Intussen neemt het normale leventje hier weer zijn gang. Ik heb nog ongeveer 1/5 van de assistents bloedvaten op te meten en dan kunnen de simulaties voor de thesis hopelijk van start gaan. Het andere werk staat aan de deur te dringen dus twordt nog een drukke periode.
MAAAAR, zondag skiën, slecht weer en veel werk of niet!

Ouders en Thomas+Delfien op bezoek

Door omstandigheden heb ik een tijdje weinig zin gehad mijn blog bij te werken. Toch is er intussen heel wat gebeurd. In het verlengde weekend voor 11 november kreeg ik dubbel bezoek van ouders en thomas en delfien.

De mama en papa voor het kasteel in Nyon

Enkele moedige duikers testen de temperatuur van het meer. Twaren beginnelingen want na 20 minuten kijken, waren ze nog niet weg. Wij wel.

's avonds kwamen Thomas en Delfien toe met de auto. Al lieten ze ons in spanning wie er nog zou meerijden bleek de achterbank leeg :p Toevallig lag die avond in de haven van Ouchy de Coop wijnboot, waar iedereen gratis een aantal wijnen kon testen die verkocht worden in de coop. Kopen was niet onze bedoeling en dus hielden we de schijn hoog en gedroegen ons als volleerde wijnkenners die niet zomaar tevreden zijn met eender welk wijntje! zeker niet als die un peu trop tannique is ;-)

Ollie en scheve Thomas

Delfien en Annelies

Delfien en Annelies

Zondag splitsten onze wegen, ondermeer omdat T. en D. geen wegenvignet op de voorruit hadden plakken. Ik trok met mijn ouders naar Zermatt, alwaar de Matterhorn boven alles uitstijgt. De interactieve bloglezer kan nu overschakelen naar Annelies' blog voor het andere verhaal over de duitse wandeling in de Jura.

Zermatt ligt op een kleine 2,5 uur rijden van Lausanne, maar is wel de moeite waard. Vooral 's avonds moet het er waarschijnlijk prachtig verlicht zijn, maar zo lang konden we niet blijven. Het is een volledig autovrij dorp aan de voet van de Matterhorn.

Autovrij, dus met het treintje naar boven

De Matterhorn, die bijna kaarsrecht omhoog steekt.

En jawel, er ligt ook sneeuw. Hier verschuilt mijn vader zich achter mijn moeder voor een aankomende sneeuwbal.

Maandag trakteerden mijn ouders ons allemaal in de Buffalo Grill. En 't deed deugd, want ribbetjes waren echt lang geleden!

Delfien met bizon (v.l.n.r.)

Intussen zijn we al een week verder. Dit weekend zat ik in België voor het verrassingsfeest voor mijn moeders 50e verjaardag. En het wàs een verrassing. Zogezegd had ik een examen deze week waardoor ik niet meekon met het gezin gaan eten en dus niet naar België zou komen. Zaterdag stond ik er toch, samen met nog een 50-tal anderen :-)

Volgend weekend: eindelijk mijn ski's eens testen!

lalala boem boem

Vorige week was het ook hier halloween (je weet wel, die van amerika overgewaaide trend). De uitnodiging van de halloween pubnight vermeldde: 'come dressed up or come naked'. De steeds koudere temperaturen in gedachten houdend besloot ik voor het eerste te kiezen.
Hoe zou ik mij schrikwekkend kunnen verkleden, dacht ik bij mezelf... en toen herinnerde ik me deze foto:

Plots wist ik het, laat ik me in Philippe verkleden! Dat moet wel scary genoeg zijn! En zo geschiedde, ik poogde en poogde en poogde, maar de vingerverf wou maar niet op mijn vel blijven zitten. uiteindelijk met een ferme brok zwarte verf toch nog dit resultaat bekomen:

Het bloed is nep

Deze week was het iets minder leuk, want ze hebben hier de vervelende gewoonte sommige examens simpelweg tijdens het semester te laten doorgaan. Een beetje zoals de middelbare school dus. Op woensdag was er het midterm exam van Advanced Transport Phenomena en dat viel eigenlijk heel goed mee. 't Leek mij iets te gemakkelijk dus hopelijk hebk niet gewoon alles fout...
Sinds vorige week doe'k na aandringen nu ook mee aan de wekelijkse discofit op woensdag. Een soort parcours van allerlei kracht en lenigheidsoefeningen op stevige muziek. Het lijkt misschien wat op dit ...

Aangezien ik elke vrijdag 'vrijaf' heb (lees: geen les, inhaaltijd voor thesis e.d.), was ik aangenaam verrast dat er eindelijk eens een feestje op donderdag werd gehouden, meestal doen ze dat hier op woensdag. En 't was een goed feestje, AutumnFest genaamd, in de Cult Club.
Hier wat sfeerfotootjes:

Voor het feestje hadk eerst nog een uiterst vermoeiende les, zoals op elke donderdag. Het is die les waarvoor we (gelukkig per twee want ik kan er de botten van) de duizendpoot moeten simuleren via een computerprogramma. Mijn programmeerkennis is niet dat, gelukkig doet Jonas de Zweed dat met veel plezier :-)

Vannacht een computertje laten opstaan om de duizendpoot eens een ferme wandeling te geven. Het beestje mocht 1116 keer zn wandelingetje maken met telkens enkele andere parameters. Jammer genoeg, zo bleek vanochtend, had hij er noga 330 keer al genoeg van en is ermee gestopt om een nog onbekende reden. Straks ga ik nog eens controleren of hij nu wél actief genoeg was om het vol te houden...

En dit is dan een vooruitblik van wat nog komen moet, mijn ski's zijn nog altijd niet getest, en mijn botten passen er zelfs nog niet op (maar dat is rap gefikst natuurlijk)

nieuw huisdier